|| 4AD ||

Ivo Watts-Russell


Historia 2000 funtów...

4AD to jedna z najważniejszych dla mnie wytwórni. Prowadzona bardzo silną, autorytarną ręką Ivo Watts-Russella zdobyła sobie przez dwadzieścia lat prestiż i szacunek fanów na całym świecie.

Początki wytwórni 4AD Records sięgają 1980 roku. Wówczas dwaj pracownicy Beggars Banquet - Ivo Watts-Russell i Peter Kent - usłyszeli demo grupy Modern English. Od razu postanowili wydać ich debiutancki materiał własnym sumptem. Początkowo wytwórnia nosiła nazwę Axis. Pod tym szyldem ukazały się single m.in. Fast Set, The Bearz, Shox i Bauhaus. Dosyć szybko jednak odezwała się inna wytwórnia o tej samej nazwie i postanowiono zmienić szyld na 4AD.

Na dobry początek duet szefów zaciągnął pożyczkę od Beggars Banquet w wysokości... 2000 funtów. Wystarczyło to, by podpisać kontrakty z Modern English, In Camera, Mass, Dance Chapter i Rema Rema. Wkrótce potem Kent stwierdził, że woli działać na własny rachunek pod szyldem Situation 2 i Ivo Watts-Russell został samodzielnym szefem 4AD. Wówczas już wytwórnia była dosyć znana głównie za sprawą debiutanckiej płyty grupy Bauhaus, która zresztą tuż po wydaniu tego materiału przeszła do Beggars Banquet.

W 1981 roku 4AD wydała pierwszą płytę The The "Burning Blue Soul", a w katalogu miała także m.in. Birthday Party, Sort Col, The Past Seven Days, My Captains i Happy Family. Kolejny rok był przełomowy. Wtedy właśnie Ivo podpisał umowę m.in. Cocteau Twins, który szybko stał się wizytówką wytwórni obok oryginalnych okładek tworzonych przez studio graficzne 23 Envelope.

Następnymi "pistoletami" w stajni Watts-Russella stały się m.in. niemieckie X-Mal Deutschland, Dead Can Dance i Wolfgang Press. W 1984 roku bardzo ważnym wydarzeniem na rynku - nie tylko niezależnym - muzycznym stało się wydanie pierwszej płyty This Mortal Coil, projektu autorskiego Ivo. Rok później w barwach 4AD zadebiutował Clan of Xymox.

Generalnie środkowe lata lat 80. (wiem że to głupawo zabrzmiało ;) to najlepszy okres w dotychczasowej historii wytwórni. Najlepsze płyty wówczas wydają Cocteau Twins, Dead Can Dance, Clan of Xymox, X-Mal Deutschland.

Od około roku 1987 miejsce mrocznych, tajemniczych i wręcz magicznych zespołów powoli zajmują młodzi - gitarowi, ostrzy, niepokorni wykonawcy, m.in. Pixies i Throwing Muses. W tym też roku ukazuje się singiel "Pump Up The Volume" będący ilustracją Colourbox do filmu o tym samym tytule. Płyta sprzedaje się iście obłędnie - jest na pierwszych miejscach wszystkich list przebojów w Wielkiej Brytanii i nie tylko.

Od lat 90. do dzisiaj wytwórnia jakby osiadła na laurach... Wciąż wydaje płyty, ale zdaje się, że istnieje i zarabia bardziej z rozpędu na coraz liczniejszych składankach i materiałach wykonawców związanych z 4AD od początku lat 80. Mimo to wciąż warto mieć zaufanie do Ivo Watts-Russella - płyty ze znaczkiem 4AD bardzo rzadko zawierają muzykę po prostu "słabą".