1 października 1946 roku ogłoszono wyrok w Norymberdze. Na szubienicę zostało posłanych dwunastu Niemców ze ścisłego grona nazistowskich decydentów, czterech skazano na długoletnie więzienia, a trzech uniewinniono.

W obozie, do którego trafili także uczestnicy powstania warszawskiego (m.in. Jan „Makaron” Maroński i Aleksander „Orlik” Pijanowski) okrutne eksperymenty pseudomedyczne prowadził głównie były pracownik Fundacji Rockefellera, profesor Niels Eugen Haagen. 

Niemcy są mistrzami iluzji. Za fasadą tyleż górnolotnych, co w rzeczywistości przerażająco pustych idei zbudowali przerażającą sieć obozów koncentracyjnych, w których wykorzystywali więźniów w każdy sposób.

Eduard Wirths był jednym z najważniejszych wykonawców zbrodniczych, pseudomedycznych doświadczeń na więźniach obozów koncentracyjnych. Po wojnie sumienie nie pozwoliło mu żyć: powiesił się w celi. Jeszcze rok temu Niemcy upamiętnili go tablicą, a dzisiaj przemilczają polskie ofiary Auschwitz.

Serdecznie zapraszam na będące faktyczną premierą spotkanie promocyjne książki „Trzecia Rzesza i koncerny farmaceutyczne”. Spotkanie rozpocznie się we wtorek, 20 września, o godzinie 17.00, w Cafe Kino (Bydgoszcz, ulica Długa 32). Wstęp bezpłatny.  – Koncerny farmaceutyczne dzisiaj zbyt często stroją się w piórka dobroczyńców, a wiele z nich ma korzenie we krwi niewinnych ofiar. Za drutami […]

Trwa właśnie dyskusja na temat odszkodowań, reparacji, najogólniej mówiąc: finansowego zadośćuczynienia Polsce przez spadkobierców nazistowskiego reżimu, czyli dzisiejsze państwo niemieckie. O tym, żeby do odpowiedzialności poczuwały się także niemieckie koncerny, w tym farmaceutyczne, wciąż nie ma mowy. 

Obiecałem wszystkim, redaktorowi naczelnemu, sekretarzowi redakcji, żonie i przyjaciołom solennie: nie będę pisał o szczepionkach. Wszystko już zostało powiedziane, już każdy ma wyrobione zdanie i dzisiaj nie ma sensu bić piany. Ale przypomnieć leciutko skąd się wzięły te wszystkie Bayery to chyba mogę?

Nieliczni więźniowie będący ofiarami zbrodniczych eksperymentów pseudomedycznych, którym udało się przeżyć doświadczenia i doczekać wyzwolenia, opowiadali po wojnie straszne rzeczy, choć przez komunistyczne państwo nie byli traktowani zbyt dobrze. Jedną z setek i tysięcy ofiar był kolejarz, pan Franciszek ze Szczecinka.

W północnych Niemczech rozpoczął się właśnie proces sekretarki pracującej, jeśli można tak to określić, w obozie koncentracyjnym Stutthof. Niemieckie państwo postawiło przed sądem staruszkę, ale równocześnie broni się nogami i rękami przed przyznaniem, że ogromna część przemysłowej potęgi dzisiejszych Niemiec ma korzenie we krwi obozowych więźniów. 

Na dwa lata przed wybuchem II wojny światowej, 15 lipca 1937 roku do Buchenwaldu przywieziono pierwszy transport więźniów. 149 przerażonych ludzi wyładowano z ciężarówek i zagnano do budowania obozu, w którym finalnie miało znaleźć śmierć ponad 50 tysięcy osób.